ما به هم محتاجیم
تا می توانید لبخند بزنیدما به هم محتاجیم
تا می توانید لبخند بزنیددرباره من
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1394 2
- بهمن 1393 1
- دی 1393 2
- آذر 1393 3
- آبان 1393 1
- مهر 1393 4
- شهریور 1393 3
- تیر 1393 1
- خرداد 1393 2
- اردیبهشت 1393 2
- فروردین 1393 2
- اسفند 1392 3
- بهمن 1392 2
- دی 1392 5
- آذر 1392 4
- آبان 1392 5
- مهر 1392 8
- شهریور 1392 5
- مرداد 1392 8
- تیر 1392 11
- خرداد 1392 6
- اردیبهشت 1392 5
- فروردین 1392 5
- اسفند 1391 12
- بهمن 1391 3
- دی 1391 3
- آذر 1391 3
- آبان 1391 8
- مهر 1391 6
- شهریور 1391 8
- مرداد 1391 8
- تیر 1391 7
- خرداد 1391 9
- اردیبهشت 1391 10
- فروردین 1391 7
- اسفند 1390 11
- بهمن 1390 8
- دی 1390 7
- آذر 1390 10
- آبان 1390 8
- مهر 1390 11
- شهریور 1390 11
- مرداد 1390 8
- تیر 1390 8
- خرداد 1390 5
- اردیبهشت 1390 2
- اسفند 1389 8
- بهمن 1389 5
- دی 1389 7
- آذر 1389 8
- آبان 1389 7
آمار : 95844 بازدید
Powered by Blogsky
واه واه ...چقدر غر میزنم من
این روزها بسی دل نازکم و خسته و درب و داغون و بی حوصله با مشتی کار ناتموم .
به لیست بالا کم حافظه شدن رو هم اضافه کنم تا یادم نرفته
شدیدا هم دلتنگ روزهای خوب تجرد و آزادی و استقلال خودم هستم
هر کی ندونه میگه عجب بیچاره ای هستی لابد شوهره اسیرت کرده و دست وپاتو بسته!
نه خیالتون راحت زندگی متاهلی و شاغل بودن و مادربودن و متعهد بودن به همه و نظافت خونه و پخت و پز عالی و تغذیه صحیح خونواده که بنده مسئولیتشو بدوش میکشم و براوردن توقعات بزرگترها و ....(هنوزم بگم؟....) انصافا جایی واسه دلخواه و انتخاب و استقلال من میذاره
یعنی میمرم ها کسی نیست با خیال راحت وروجکمو نگهداره عصرها یه روز درمیون یه باشگاه ناقابل برم
آخه به این میگین زندگی؟؟؟؟
آرامیس
سه‌شنبه 14 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 10:04 ق.ظ
آزاد ماندن هم خودش مسئله ایه