ما به هم محتاجیم
تا می توانید لبخند بزنیدما به هم محتاجیم
تا می توانید لبخند بزنیددرباره من
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1394 2
- بهمن 1393 1
- دی 1393 2
- آذر 1393 3
- آبان 1393 1
- مهر 1393 4
- شهریور 1393 3
- تیر 1393 1
- خرداد 1393 2
- اردیبهشت 1393 2
- فروردین 1393 2
- اسفند 1392 3
- بهمن 1392 2
- دی 1392 5
- آذر 1392 4
- آبان 1392 5
- مهر 1392 8
- شهریور 1392 5
- مرداد 1392 8
- تیر 1392 11
- خرداد 1392 6
- اردیبهشت 1392 5
- فروردین 1392 5
- اسفند 1391 12
- بهمن 1391 3
- دی 1391 3
- آذر 1391 3
- آبان 1391 8
- مهر 1391 6
- شهریور 1391 8
- مرداد 1391 8
- تیر 1391 7
- خرداد 1391 9
- اردیبهشت 1391 10
- فروردین 1391 7
- اسفند 1390 11
- بهمن 1390 8
- دی 1390 7
- آذر 1390 10
- آبان 1390 8
- مهر 1390 11
- شهریور 1390 11
- مرداد 1390 8
- تیر 1390 8
- خرداد 1390 5
- اردیبهشت 1390 2
- اسفند 1389 8
- بهمن 1389 5
- دی 1389 7
- آذر 1389 8
- آبان 1389 7
آمار : 96053 بازدید
Powered by Blogsky
آرامیس
یکشنبه 5 دی‌ماه سال 1389 ساعت 07:42 ق.ظ
آخی چقدر روزای سختی رو داری میگذرونی . رادین 1 سال و 3 ماهه بود رفت مهد و این چیزایی رو که میگی من تجربه نکردم . از روزی که رفت مهد خواب شبش درست شد و سر ساعت 10 بیهوش میشد . اجتماعی تر شد و کلا خیلی براش خوب بود هرچند تا حدود 1 سال هر روز صبح با گریه رفت و منم پا به پاش گریه کردم . این لجبازیهای دختر نازت که میگی ممکنه مال این دوره سختی باشه که داره میگذرونه ممکنه هم اقتضای سنش باشه . ما این لج و لجبازی ها و جیغ و دادها رو چند ماه پیش پشت سر گذاشتیم . فکر میکنم تنها چاره اش بیخیالیه و صبوری . میگذره عزیزم . مراقب خودت باش
مرسی از همدلیت.بابشم میگه شاید اگه زودتر از اینها میذاشتیمش زودتر محیط غریب بیرون از خونه براش عادی میشد ولی خوب عوارض دیگه ای لابد خودنمایی میکرد.راضیم به رضای خدا.